بزرگ ترین، شلوغ ترین و پرهزینه ترین مراسم تدفین تاریخ - وبلاگ مونوپاد

به گزارش وبلاگ مونوپاد، خبرنگاران: همه می میرند و این بر عهده بازماندگان است که تصمیم بگیرند با جسد فرد درگذشته چه نمایند. گاهی اوقات متوفی خود قبل از مرگ دستوراتی دقیق و با جزییات را در خصوص مراسم تدفینش به جای می گذارد و در مواردی دیگر خانواده متوفی یک مراسم تدفین بزرگ و فراموش نشدنی برای وداع با عزیزان خود ترتیب می دهند.

مراسم تدفین می تواند نشان دهنده ثروت یا قدرت متوفی نیز باشد و بزرگی این مراسم می تواند اطمینان بخش این موضوع باشد که فرد متوفی در هنگام مرگ نیز به اندازه زمان زنده بودن خبرساز و تاثیرگذار باشد.

گاهی اوقات یک انسان ساده و معمولی چنان مورد علاقه همگان است که مراسم تدفینش به یک واقعه بزرگ تبدیل می گردد. بعضی از این مراسم تدفین چنان بزرگ هستند که صندلی یک مراسم فرهنگی را پیدا می نمایند. مراسم تدفین نه تنها راهی برای نشان دادن در یاد ها ماندن متوفی است بلکه نشان دهنده این است که تمامی انسان ها بدون توجه به قدرت و ثروتشان، روزی خواهند مرد.

اسکندر مقدونی پرهزینه ترین مراسم تدفین تاریخ را داشت

اسکندر مقدونی یکی از اولین کسانی بود که یک امپراطوری تشکیل داد. او پادشاه مقدونیه بوده و در هیچ جنگی شکست نخورد و بخش های زیادی از دنیا را تنها در عرض چند سال به تسخیر خود درآورد. وی در سن 32 سالگی و هنگام ملاقات از بابل در حدود سال 323 قبل از میلاد مسیح درگذشت. بر اساس اسناد تاریخی، وی به یکباره بیمار شده و پس از چند روز درگذشت، اما بعضی تاریخ نگاران علت مرگ او را به مسمومیت یا مالاریا نسبت می دهند.

با این وجود، به گفته دیودوریس تاریخ نگار، جنازه اسکندر در یک تابوت ساخته شده از طلای خالص قرار داده شده و در ادامه در داخل یک جعبه ساخته شده از طلای خالص گذاشته شده و توسط کالسکه ای طلایی که توسط 64 قاطر کشیده می شد از بابل به یونان بازگردانده شد، جایی که یک مقبره بسیار گرانقیمت و مخصوص انتظار جنازه را می کشد.

بعضی منابع هزینه مراسم تدفین او را به ارزش امروز حدود 600 میلیون دلار تخمین زده اند که نشان از هزینه سرسام آور این مراسم دارد. اما جنازه اسکندر هیچگاه به یونان نرسید، زیرا دوستش بطلمیوس در جهت تابوت اسکندر را دزدید. بر اساس پیشگویی های آن دوران، هر کشوری که جنازه اسکندر در آن دفن می شد به ثروت و آبادانی بی سابقه ای دست می یافت و بطلمیوس که قدرت قابل توجهی در مصر داشت، این جنازه را در شهر ممفیس در مصر دفن کرد. بعد از این نیز تابوت طلایی اسکندر بار ها دست به دست شده و در نهایت ناپدید شد. تا به امروز هیچ نشانی از تابوت و محل دفن اسکندر مقدونی وجود ندارد.

خاکستر جیمز دوهان، بازیگر پیشتازان فضا به فضا فرستاده شد

وقتی که به فرهنگ عامه مربوط به فضا فکر می کنید، به احتمال فراوان پیشتازان فضا (Star Trek) یکی از اولین چیز هایی است که به ذهنتان می آید. بین ده ها سریال تلویزیون و فیلم، پیشتازان فضا صندلی خود را به عنوان یکی از پیروز ترین و بزرگ ترین سری های تلویزیونی و سینمایی تاریخ تثبیت نموده است. به همین دلیل وقتی که کمپانی Celestis، که بخشی از خاکستر جسد مشتریان خود را با راکتی خصوصی به فضا می فرستد کار خود را شروع کرد، جای تعجب نبود که افراد فعال در پروژه ساخت فرانچایز پیشتازان فضا از مشتریان آن باشند.

برای مثال بخشی از خاکستر جسد جین رودنبری و ماژل بارت رودنبری از خالقان این دنیای سینمایی-تلویزیونی به فضا برده شد. در سال 2008 نیز خاکستر جسد جیمز دوهان که در سری اورجینال پیشتازان فضا نقش مونتگومری اسکاتی اسکات را بازی نموده بود توسط همان کمپانی به فضا فرستاده شد. اما این بار مسئله ای به وجود آمد و آن اینکه خاکستر او و 200 نفر دیگر به فضا نرسیدند. راکت حامل خاکستر ها در میانه راه تسلیم قدرت جاذبه زمین شده و سقوط کرد. خاکستر های مذکور نیز به مدت سه هفته گم شده بودند که در نهایت پیدا شدند. در سال 2012، کمپانی Celestis بار دیگر راکت خود را پرتاب نموده و این بار خاکستر دوهان به پیروزیت و توسط یک راکت فالکون 9 اسپیس ایکس بدون سرنشین در مدار قرار داده شد.

بر اساس برنامه ریزی ها خاکستر دوهان برای حدود یک سال در مدار زمین گردش نموده و سپس جاذبه آن را به جو زمین وارد شده و به محض ورود خواهند سوخت، خاتمهی مناسب برای یکی از کسانی که فضا را برای دهه ها به اتاق های نشمین بسیاری از ما آورد.

میلیارد ها نفر شاهد مراسم خاکسپاری پرنسس دایانا بودند

دایانا، پرنسس ولز، تنها 20 سال داشت که با شاهزاده چارلز ازدواج کرد و خیلی زود به شهرت رسید. او در دهه 80 و 90 میلادی به یک نماد و برند تبدیل شده که وقت خود را صرف امور خیریه در زمینه پاکسازی میدان های مین و درمان بیماری ایدز می کرد. حتی بعد از طلاقش از شاهزاده چارلز نیز دایانا هنوز در سراسر دنیا چهره ای شناخته شده و محبوب بود. از این رو وقتی او در سن 36 سالگی در سال 1997 در یک حادثه رانندگی کشته شد بسیاری از مردم دنیا از این اتفاق شوکه شدند.

مراسم خاکسپاری دایانا بسیار شلوغ و بزرگ بود و میلیون ها نفر از مردم کشور در خیابان های لندن ایستاده بودند تا برای آخرین بار با دایانا وداع نمایند. در ان دوران چنین مراسم تدفینی بسیار غیرمعمول بود، اما به طور زنده برای میلیارد ها نفر در سراسر دنیا پخش می شد. در خاتمه نزدیک به 2.5میلیارد نفر در سراسر دنیا شاهد این خاکسپاری باشکوه بودند که در سال 1997 بیش از نیمی از جمعیت دنیا را تشکیل می دادند. بدین ترتیب از هر 2.35نفر یک نفر این مراسم را تماشا نموده بود.

این مراسم تدفین یک واقعه و پدیده اجتماعی بزرگ بود، جایی که راه رفتن شاهزاده ویلیام و شاهزاده هری در اوج کودکی پشت سر تابوت مادرشان به یک تصویر ماندگار و یک معیار فرهنگی تبدیل شد. بعد از آن نوبت به اجرای ترانه شمعی در باد با صدای التون جان رسید که در ابتدا برای سوگواری مرلین مونرو نوشته شده بود. این ترانه تنها یک بار به طور زنده اجرا شد و آن هم در مراسم تدفین دایانا بود. تا به امروز نیز نسخه استودیویی این آهنگ پرفروش ترین آهنگ تاریخ است و به نظر می رسد که این عنوان برای همواره در اختیار شمعی در باد باقی خواهد ماند.

مراسم تدفین چنگیزخان الهام بخش قتل های بسیاری بود

چنگیزخان، سردار مغولی بود که در طول زندگی اش بخش زیادی از آسیا را فتح نموده و به اندازه مرگ مرگبار بود. بعد از مرگ در سال 1277 میلادی، به خاطر زخم هایی که در میدان نبرد برداشته بود، بیماری یا حتی افتادن از اسب، مراسم تدفینی برای وی برگزار گردید که می توان آن را خونین ترین مراسم تدفین تاریخ نامید. چنگیزخان قبل از مرگ دستوراتی را برای چگونگی مراسم تدفینش داده و درخواست نموده بود که بر اساس سنت های قبیله خود به خاک سپرده گردد.

این بدان معنا بود که جسد وی در یک جای نامشخص در محل زندگی خود در کنار رودخانه اونون دفن گردد. بیش از 800 سرباز مغول پشت سر جنازه چنگیزخان حرکت نموده و آن را به سمت محل دفن بردند و در این جهت هر کسی که در مراسم تدفین شرکت نموده یا در جهت دیده می شد را می کشتند تا محل دفن چنگیزخان مخفی مانده و دشمنانش جنازه او را بیرون نکشند.

این گروه از سربازان بعد از رسیدن به رودخانه اونون، جنازه چنگیزخان را در یک محل نامشخص دفن نموده و جملگی دست به خودکشی زدند هر چند در بعضی از اسناد تاریخی آمده که این سربازان پس از بازگشت توسط گروهی دیگر از سربازان کشته شده اند تا راز محل دفن چنگیز برای همواره مخفی باقی بماند. در بعضی منابع آمده که این سربازان اسب های خود را بر قبر چنگیزخان تازاندند تا آثار باقیمانده از کندن قبر از بین برود. بر اساس بعضی افسانه ها نیز این سربازان جهت رودخانه را تغییر داده و از روی جنازه چنگیزخان عبور دادند تا بقایای او برای همواره در آرامش به حال خود رها گردد.

خاکستر توپاک شکور مانند سیگار توسط دوستانش دود شد

بعد از مرگ در سن 25 سالگی، هیچ مراسم تدفین عمومی برای توپاک شکور برگزار نشد. مادرش، آفنی شکور، یک مراسم تدفین خصوصی تشکیل داده و در آن جسد پسرش را سوزاند، اما این خاتمه کار نبود، زیرا گروه The Outlawz که سابقه بار ها همکاری با شکور را داشتند به نحوی پیروز شدند بخشی از خاکستر جنازه او را بدست آورند. این گروه در ادامه به کنار ساحل لس آنجلس رفته و پس از پر کردن یک سیگار با خاکستر توپاک، آن را مانند یک سیگار معمولی کشیده و اعلام کردند که این ایده را از یکی از آهنگ های خود توپاک به نام عیسی سیاه گرفته بودند که در آن گفته شده بود آخرین آرزوی من این است که سیاهان خاکسترم را دود نمایند. آن ها در ادامه تعدادی از چیز های مورد علاقه توپاک را به دریا انداختند، چیز هایی مانند بال مرغ و آب پرتقال و البته مقداری حشیش. گروه Outlawz ادعا نموده اند که مادر شکور نیز در این ماجرا حاضر بوده و به آن ها پیوسته است هر چند وی و دیگر اعضای خانواده این ادعا را نفی نموده اند.

مجسمه یادبود کیم جونگ ایل گران تر از مراسم تدفین بسیاری از سلبریتی ها

کیم جونگ ایل رهبری کره شمالی را بعد از مرگ پدرش، کیم ایل سونگ، در سال 1994 بدست گرفت. ترکیب دولت کره شمالی بر اساس خواست خانواده کیم و رهبر کشور شکل می گیرد و به همین دلیل کیم جونگ ایل یک دیکتاتوری واقعی را راهنمایی می کرد. بخش زیادی از این حاکمیت مطلق بر اساس کیش شخصیتی صورت می گیرد که دولت کره شمالی در اطراف رهبران خود که همگی از خانواده کیم بوده اند ایجاد نموده است. به همین دلیل مراسم تدفین کیم جونگ ایل یک مراسم بزرگ دولتی بود. وقتی که رهبر بزرگ در سال 2011 درگذشت، دولت و مردم کره شمالی می خواستند که کاری بزرگ برای رهبر محبوبشان انجام دهند.

در سال 1972 یک مجسمه برنزی 20 متری از کیم ایل سونگ روی تپه مانسو هیل در پیونگ یانگ نصب شده بود. بعد از مرگ کیم جونگ ایل نیز مجسمه ای مشابه از وی ساخته شده و در همانجا نصب شد، اما مجسمه ای که در سال 2011 ساخته شد بسیار گرانقیمت تر از مجسمه پدر جونگ در سال 1972 بود. در واقع بیش از 10 میلیون دلار صرف ساخت این مجسمه شده بود که البته این عدد شامل تغییرات و مرمت های انجام شده بر روی مجسمه کیم ایل سونگ نیست. این مجسمه به تنهایی پرهزینه تر از بسیاری از مراسم تدفین بزرگان تاریخ است.

همچنین در مراسم تدفین او جمعیتی از مردم و نظامیان کشور به طول 25 مایل ایستاده و شاهد عبور جنازه رهبر کشور بودند؛ و اگر این کافی نیست باید بدانید که حتی زمین نیز در غم کیم جونگ ایل به سوگ نشسته بود. به ادعای آژانس خبری رسمی دولت کره شمالی، در روز مرگ کیم جونگ ایل اتفاقات ماوراءالطبیعه بسیاری در سراسر کشور رخ داد.

دشمنان یک مراسم تدفین با تشریفات نظامی کامل برای بارون سرخ برگزار کردند

مانفرد فون ریشتهوفن که بیشتر با نام بارون سرخ شناخته می گردد یکی از ترسناک ترین خلبانان جنگ دنیای اول بود. این جنگجوی افسانه ای با بیش از 80 مبارزه پیروز در آسمان و رنگ قرمز روشن هواپیمایش در دل خلبانان متفقین رعب و وحشت ایجاد نموده بود. علت نامگذاری او به بارون سرخ همین رنگ هواپیما و اشراف زادگی اش بود که باعث شهرت ریشتهوفن در داخل و خارج از آلمان شده بود. در 21 آوریل 1918، بالاخره نوبت خود بارون رسید.

او در حالی که بر فراز حریم هوایی متفقین در فرانسه و در حال تعقیب دو جنگنده کانادایی در پرواز بود مورد هدف نهاده شد. او بعد از اصابت گلوله به هواپیمایش آنقدر زنده ماند که یک عملیات فرود سخت را انجام دهد، اما لحظاتی پس از فرود روی زمین جان باخت. از آنجا که هواپیمای بارون سرخ در خاک دشمن فرود آمده بود و به خاطر شهرتش در ساقط کردن هواپیما های متفقین بسیاری انتظار داشتند که بدترین اهانت ها به جنازه او انجام گردد.

اما متفقین یک مراسم تدفین با تمامی تشریفات نظامی برای وی برگزار کردند و حتی یک تاج گل که روی آن از ریشتهوفن با عنوان یک دشمن شجاع و ارزشمند یاد شده بود روی قبر او نصب کردند. حتی یک فیلم صامت که در آن دوران به ندرت وجود داشت از مراسم تدفین او موجود است که نیرو های متفقین را در حال ادای احترام به جنازه بارون سرخ نشان می دهد. جنازه او ابتدا در فرانسه دفن شد، اما بعد از جنگ به آلمان منتقل شد و در ادامه نیز بقایای جسدش در یک قبرستان خانوادگی در خانه پدری اش آرام گرفت.

سی. ان. آنادورای شلوغ ترین مراسم تدفین تاریخ را داشت

15 میلیون سوگوار را تصور کنید، می تواند بزرگترین گردهمایی تاریخ بشر باشد و این اتفاق در مراسم دفین سی ان آنادورای، سیاستمدار محبوب هندی، در سال 1969 رخ داد که باعث شد عنوان شلوغ ترین مراسم تدفین تاریخ به وی برسد. اگر چه آنادورای در داخل هند شخصیتی بسیار محبوب بود، اما در خارج از کشور کمتر شناخته می شد از این رو کمی سخن گفتن در خصوص گذشته او لازم به نظر می رسد.

آنادورای که نزدیکان و دستانش او را آنا، به معنای برادر بزرگتر در زبان تامیل، می نامیدند نماینده سرسخت ایالت تامیل نادو بود که به خاطر سخنوری اش شناخته می شد. او همچنین یک نمایشنامه نویس و رمان نویس بوده و در این عرصه نیز در هند به شهرت رسیده بود. اما بعد از تنها دو سال حضور در مجلس کشور به عنوان نماینده ایالت خود، به خاطر سرطان دهان درگذشت.

این اتفاق باعث شد که بیش از 15 میلیون نفر از مردم هند برای شرکت در مراسم تدفین او به تامیل نادو بیایند. قطار هایی ویژه در سراسر کشور به قطار های معمول اضافه شد تا مردم مشتاق شرکت در مراسم تدفین آنادورای را به تامیل نادو بیاورند و بدین ترتیب دریایی از سوگواران در مراسم تدفین او شرکت کردند.

منبع: grunge