سخنان انتقادی فاطمه معتمدآریا و حسین علیزاده در یک کنسرت - وبلاگ مونوپاد

به گزارش وبلاگ مونوپاد، در نخستین کنسرت حضوری که به یاد و در گرامی داشت درگذشتگان هنر ایران در دوران کرونا، پس از دو سال تعطیلی، در تالار وحدت برگزار گردید، فاطمه معتمدآریا و حسین علیزاده، از نگاه ها و سیاست های محدود کننده موسیقی در کشور، انتقاد کردند.

به گزارش ایسنا، پس از حدود دو سال از شروع همه گیری کرونا، شامگاه چهارشنبه، یکم دی، انتها نخستین کنسرت حضوری به یاد و در گرامی داشت درگذشتگان هنر ایران در دوران کرونا در تالار وحدت برگزار گردید.

نخستین کنسرت تالار وحدت با حضور مخاطبان بود که به رهبری بردیا کیارس و با همراهی ارسلان کامکار، سحر انزلی، هنامیک کاراپتیان، مهدی قنامی، میلاد عمرانلو و نوازندگان و خوانندگان کر ارکستر ها برگزار گردید.

در بخشی از این مرنام، فاطمه معتمدآریا ـ بازیگر ـ با حضور در نخستین کنسرت حضوری که پس از مدت ها تعطیلی ناشی از کرونا در تالار وحدت برگزار گردید، در سخنانی اعلام نمود: راست می گویند که دوران هیچ منزلتی به میزان هنر پایدار نیست؛ به خصوص هنر موسیقی که تاج سر آفرینش است.

امشب همه ما اینجا هستیم، تنها به علت همتی که این مجموعه موسیقی انجام داده و هیچ هنرِ دیگری، این قدرت را نداشته است.

او با اشاره به بزرگداشت درگذشتگان هنر ایران در دوران کرونا که موضوع اجرای چهارشنبه شب ـ اول دی ماه ـ را تشکیل می داد، تاکید نمود: این همدلیِ امشب ما به علت وجود افرادی بوده است که هنرشان تاج سرِ هنر این مملکت است.

افرادی که هر پنجه و نوای برآمده از سینه آن ها و هر حرکت و فکرشان، جز عشق، مهر و دوستی چیزی در این مملکت نپراکنده است. چیزی که امشب در اینجا (تالار وحدت) رخ داده است، جدا از ادای احترام به کسانی که عزیزان ما بوده و از دست رفته اند، نشان از همدلی و دوستی ما دارد.

این بازیگر سپس اظهار کرد: وقتی در سالن تالار وحدت نشسته بودم، مثل همواره داشتم به سقف نگاه می کردم که این لانه های ریز ریز که دور هم جمع شده، درونش پر از صدای عشق و مهر هنرمندانی است که سال ها اینجا کار نموده و به قول آقای حسین علیزاده اینجا خانه آنهاست.

ما در تک تک این لانه ها خانه نموده ایم؛ نه با جسم، بلکه با روح، نگاه عشق و هنرمان و بزرگترین هنری که امشب اینجا توانسته این مجموعه را با هم همدل کند، موسیقی است.

معتمدآریا با طرح این پرسش که چطور می گردد، کسی یا کسانی ـ خواسته یا ناخواسته ـ حرف بستن یا شکستن از موسیقی را مطرح نمایند، این پرسش را با سوال های دیگر ادامه داد که مگر ممکن است چنین چیزی؟ مگر ممکن است در این لانه ها، آوا و صدایشان خاموش گردد؟.

او سپس چنین پاسخ داد: غیرممکن است. موسیقی چیزی غیر از مهر پخش نمی نماید و ننموده است. موسیقی اعتراض می نماید، از ما درخواست می نماید و ما را به هم نزدیک می نماید.

چطور می گردد که با زدن بر یک پوست دباغی شده صدایی از آن برخاسته گردد که همه ما را به شعف آورد یا از یک نوای نی تا عمق وجودش، آدم آزرده و غمگین گردد.

این بازیگر خطاب به حاضران در تالار وحدت، گفت: از اینکه امشب به علت همراهی با مجموعه ای که ما را دعوت نموده اند، اینجا جمع شده ایم احساس امنیت خاطر می کنم.

اینکه ما هر کجا که گرفتار باشیم، بیش از هر کس و هر چیز دیگری، خودمان به حال هم یاری می کنیم. هر نفری که از این جایگاه ها کم گردد، یک خانواده ویران می گردد، هم خانواده موسیقی و هم خانواده شخصی و نمی دانید که با چه عدم امنیتی باید حیات خود را ادامه دهد.

خانواده ای که سرپرست خود را از دست می دهد نمی داند که آیا کسی هست در این جامعه که از او حمایت کند؟ از بیمه او از بیکاری او از اجاره خانه او و از حیات و هستی روزمرگی او.

آیا کسی هست که به داد هنرمندانی برسد که قرار است سازشان را بشنمایند و یا کنسرت آن ها را تعطیل نمایند و بگوید این ها هر کدام خانواده ای دارند و هر کدام احتیاج به ابتدایی ترین روزمرگی برای ادامه حیات دارند؟

در نخستین کنسرت تالار وحدت با حضور مخاطبان، بعلاوه حسین علیزاده، موسیقیدان و نوازنده کشورمان توضیح داد: چیزی که به نظرم خیلی اهمیت دارد این است که شاید کم کم به حدود نیم قرن می رسد که با مسائلی در موسیقی گریبانگیر هستیم که برای درست شدن و یا پیشنهاد راهی برای حل مسائل آن، شاید دیر باشد.

مثل اینکه بار خودمان را خودمان باید ببندیم. ما یک ثروت عظیمی در دست داریم که آن موسیقی، قلب و عشقمان است. او ادامه داد: همه ما هایی که در هر هنری از خودمان مایه گذاشته ایم، می دانید آدم گاه مجبور است برای حفظ چیزی، با یکسری مسائل بجنگد. در این مدت یک امر خیلی به ما یاری می کرد و آن اینکه هنر به ما یاد داد، به خودمان متکی باشیم.

ما هنری را در دست داریم که از هر ابزاری ماندگارتر است و این هم، در تمام جهان ثابت شده است. تمام این سال ها که گذشت بعضی ها نمی فهمیدند چرا ما عاشق هستیم، چون اصلا از عشق چیزی نمی دانستند.

او با تاکید دوباره بر همبستگی هنرمندان، با اشاره ضمنی به صحبت های اخیر یکی از نمایندگان مجلس درباره موسیقی، ساز و آلات موسیقی که انتقاد های بعضی اهالی هنر و موسیقی را هم در پی داشت.

یادآور شد: چنین افرادی نمی دانند که این مقام و جایگاهی که دارند ماندگار نیست. خیلی عجیب است که بعضی با به دست آوردن یک جایگاه کوچک، حرف های بزرگ بزرگ بزنند و برای مردم و موسیقی معین تکلیف نمایند.

این هنرمند با اشاره به گرامی داشت درگذشتگان هنر ایران در دوران کرونا که موضوع کنسرت چهارشنبه اول دی ماه در تالار وحدت را شامل می شد، اعلام نمود: امشب همه حرف هم را می فهمیم و یک صمیمیت و احترام خاصی داریم که به اینجا آمده ایم.

یکی از برترین اتفاقات این است که از هنرمندان با ابزار خودشان و موسیقی یاد کرد که امشب اجرا می گردد. تمام دوستان جوانی که در این ارکستر جمع هستند و بردیا کیارس که همت نموده تا این مرنام انجام گردد، برای یک ابراز همدردی و همدلی دور هم جمع شده اند و یک وحدتی شکل گرفته که باید بین هنرمندان باشد.

علیزاده یادآور شد: در هر دوره تاریخی، هر جمعیتی که همواره با هم متحد بوده اند، ضربه پذیری آن ها کمتر بوده است و ما در اینجا پشتیبان بسیار بزرگی به نام موسیقی داریم. موسیقی برای ما هنرمندان جزو مقدساتمان است.

او با اشاره به دشواری ها و تلخی های ناشی از کرونا و از دست دادن هنرمندان به واسطه این ویروس، تاکید نمود: در اتفاقات تلخ اخیر، برترین کاری که می شد انجام داد، این بود که با زبان موسیقی با افراد همدردی کرد.

امشب یک نمونه خوب و یک اتفاق بسیار مثبت است. من از همه هنرمندان جوان می خواهم امشب را الگو قرار دهند و اگر در هر شرایطی چند سال دیگر عده ای نبودند، باز هم همبستگی خود را حفظ نمایند.

علیزاده سپس گفت: اگر به موسیقی توهین می گردد به همه ما توهین می گردد. ما در جهان کشور های اسلامی زیادی داریم که در هیچ کدام از آن ها موسیقی را حذف نمی نمایند.

چراکه موسیقی انسان ها را از هر دردی نجات می دهد. آن چیزی که در این دوران ثابت شده این است که ما با نیروی عشق مردم سر پا هستیم و کار می کنیم. باید واقعا قدردان مردم باشیم که چقدر طی این سال ها به هنرمند خود انرژی و نیرو دادند، همانطور که هنرمندان به آن ها عشق دادند.

چیزی که خیلی نتیجه مثبت دارد این است که بدانیم سلاح ما عشق است. اگر در تمام جهان این مسئله درک شد، خوشبختی برای تمام ملت ها هست. اگر از موسیقی که روح انسان است، غافل شویم آن جامعه مریض می گردد.

این نوازنده و موسیقیدان در بخش دیگری از صحبت هایش بر لزوم پرداختن به نوعی از موسیقی که ارزش هنری دارد تاکید و گفت: بعضی از مسئولان وقتی قرار است به موسیقی توجه نمایند، به آن چیزی از موسیقی می پردازند که جنبه هنری ندارد و یا ارزش خاصی ندارد.

البته همه نوع از موسیقی از مردمی و سرگرم نماینده گرفته تا هنری می تواند در یک جامعه نرمال جریان داشته باشد، ولی نمی دانم چرا اغلب موسیقی ای که جنبه هنری و تفکری دارد دارای مشکل است.

آیا تا به حال شده به طور آزاد یک موسیقی دان عقاید خود را در رسانه ملی خود بگوید؟ هر کسی که بخواهد صحبتی داشته باشد باید همه حرف هایش چک گردد و به گونه ای صحبت کند که مسئولان خوش شان بیاید و نمی تواند از حیثیت موسیقی خود دفاع کند.

اجرای چهارشنبه شب تالار وحدت، بلیت فروشی نداشت و اغلب حاضران با دعوت در سالن حاضر شده بود که بخش قابل توجهی از جایگاه ها را شامل می شد.